١
ای ایران ای مرز پرگهر
ای خاکت سرچشمه هنر
دور از تو اندیشه بدان
پاینده مانی تو جاودان
ای دشمن ار تو سنگ خارهای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم
:برگردان
مهر تو چون شد پیشهام
دور از تو نیست اندیشهام
در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما
پاینده باد خاک ایران ما
٢
سنگ کوهت در و گوهر است
خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کی برون کنم
برگو بیمهر تو چون کنم
تا گردش جهان و دور آسمان به پاست
نور ایزدی همیشه رهنمای ماست
برگردان
٣
ایران ای خرم بهشت من
روشن از تو سرنوشت من
گر آتش بارد به پیکرم
جز مهرت در دل نپرورم
از آب و خاک و مهر تو سرشته شد گلم
مهر اگر برون رود تهی شود دلم
I
Ey Irŭn ey marze por gohar
Ey ĥŭkat sarĉeŝmeye honar
Dur az to andiŝeye badŭn
Pŭyande mani to Jŭvedŭn
Ey doŝman ar to sange ĥŭreyi, man ŭhanam
Jŭne man fadŭye ĥŭke pŭke mihanam
Bargardŭn: Mehre to ĉon ŝod piŝeam Dur az to nist andiŝeam Dar rŭhe to key arzeŝi dŭrad in jŭne mŭ Pŭyande bŭd ĥŭke Irŭne mŭ
II
Sange kuhat dorro gohar ast
Ĥŭke daŝtat behtar az zarast
Mehrat az del key borun konam
Bargu bimehre to ĉun konam
Tŭ gardeŝe Jahŭno dowre ŭsemŭn bepŭst
Nure izadi hamiŝe rahnamŭye mŭst
Bargardŭn
III
Irŭn ey ĥorram beheŝte man
Rowŝan az to sarneveŝte man
Gar ŭtaŝ bŭrad be peykaram
Joz mehrat dar del naparvram
Az ŭbo ĥŭko mehre to sereŝte ŝod gelam
Mehr agar borun ravad tohi ŝavad delam